Zaparcia wiążą się nierozerwalnie z siedzącym trybem życia, unikaniem ruchu, błędami żywieniowymi. Zaparciami nazywamy występowanie takich objawów jak: mniej niż trzy wypróżnienia tygodniowo, konieczność silnego parcia podczas wypróżniania, uczucie niepełnego wypróżnienia, wydalanie stolca twardego, ciemnego lub uformowane na kształt „kozich bobków”.
Zaparcie nie jest chorobą, ale objawem niekorzystnych procesów zachodzących w organizmie np. schorzeń układu pokarmowego czy wydalniczego. Inne przyczyny to zaburzenia metaboliczne (niedoczynność tarczycy, cukrzyca), neurologiczne. Lekceważoną przyczyną zaparć jest przewlekłe stosowanie niektórych leków np. środków przeciwbólowych, leków zobojętniających kwas solny, zawierających glin, żelazo, leków przeciwbiegunkowych, antyalergicznych i antydepresyjnych, a także preparatów stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego.
Mogą też być zaparcia nawykowe, w leczeniu których najważniejsza jest właściwa dieta zawierająca dużą ilość błonnika, który reguluje czynność przewodu pokarmowego. Zawierają go owoce i warzywa – zarówno gotowane, jak i surowe. Wskazany jest także chudy nabiał, a także różnego rodzaju kasze i kiełki. Z mięs najlepiej wybierać chude ryby, cielęcinę lub indyka.
Wskazane jest picie dużych ilości wody, miętową i zieloną herbatę.